《送李兄谒扬州帅》拼音版

宋代王遂

sòngxiōngyángzhōushuài--wángsuì

tiānshēngzhōngdìnggōngwèisòngzuòzhùshí

dōngnánqíngtiān西běi

róngkěnshòuguó

zuòshōuliǎngxīnzhìbǎinián

shuínéngshíyǒugōng

wānghuángxìnxuèzhǐlǎoguìgānkuì

yúnzhāngzhàojiān使shǐér

xúnhuándīngwèiyùnzhìdīngwèi

chéngshūhòudàiyuēān

huángchénlewēngzhíjiànshǎo

wénsūnjiùyuánài

dǎngjìngshēnjiēzāiyǒu

lìngrénshìfànsāntàn

mǒushǒuqiáochuāndiànzhéqúnzéi

zhōumíngshènghuāyīnmǎnguāng

tōngjiànjiēgāngguówèikān

jiējiēwénsàngdàoyǒumài

gǎnshāngniànluàntóngshìjīn

xīncóngguībìngjiǔchéng

yúnbiāoshùquèqiáoguīzhái

wěizāizizhāngziwèijiā

shìlewēngsūnshēnwèiānshì

xiāngqiúxiāngzhí访fǎngmáoshān

shìjiǔjiānghéngjīnbēi

gǎozàngguānpángguòzhěwèixīn

zhǐqūndàolǐnzòngxìngsuǒ

diào竿gānzijiāngyānhuò

shìzhōngxuānzhōuzhōngmài

王遂简介

宋代·王遂的简介

王遂

王遂,字去非,一字颖叔,枢密副使王韶之玄孙,后为镇江府金坛人,宋代名臣。 嘉泰二年进士,调富阳主簿,历官差干办诸司审计司。绍定三年,知邵武军兼福建招捕司参议官。后任工部尚书。

...〔 ► 王遂的诗(74篇)