首页 > 诗文 > 雁门尚书行 > 拼音版

《雁门尚书行》拼音版

清代吴伟业

yànménshàngshūxíng--wěi

yànménshàngshūshòuzhuānzhēngdēngtánpànsānjūnjīngshēnzhǎngchǐzuǒyòushèzuòshàngduōzhāfēngyúnshēng

jiājuésāiàishìfèijǐnqiānhuángjīnshūzhìshēnjiāngxiāngguān西shǔzifāngzònghéng

zhǎngānchéngtóuhuīshànjiǎtāogōngwàngzhànchízhòngnéngshōuzhuàngshìxīnchénhǎodàixiōngbiàn

chuán使shǐzhěshàngdōuláibànxīngchíliúhànzhéníngkānshìwǎngniáncuījūnháiyòngsōngshānjiàn

shàngshūzhàochūchényínjuéhéngdāozhǎngtànjīnfēiyīngxióngláishīshuíyóusuàn

chuíniúshìzhòngchūtóngguānluòxiāotiáozhuǎnxiǎngnánliùyuèyánzhēngwànèrxiáofēngduànqiānshān

xióngxīnkāngkǎixiāofēishāpínglínglǎoānsǎotuòmóuchéngpínjiànliàngshājǐnwèichuáncān

shàngshūzhànbàizhuībīng退tuìshǒuyánguānshōukuìchénggāowànquánzhǐjīntiānxiǎnjiē

fēngtúnchéngchímáochēnkuángzéizhànmíngshīzhǔguīhéngshīchēngnéngshí

yuānzhuóròuběifēnghánguǎluánrěnkànyuànzhúxiānggōngzhōngménhènxuèhuābān

yuányǒuziyīnshūjuégōuzhùfēngyānbǎipánzǒuyúnzhōng穿chuānsāibiéxúndào访fǎngzhǎngān

zhǎngāndàotiānbēigěngjiǎnjīngzhēnjiànyuānjǐngshéngduàntáishēngchǐquánjiànxíngyǐng

yǒngcéngguīfēngqīngjīngqiūhuàbīngshuānglěngèrniánjiàluánzhǒngmáihóngfěn

cángérdìngyǒucháoqióngniǎohuíjiāngchúshíláizuò使shǐqiānbīngshìyùnliúliùchǐ

bàngrénzhǐdiǎnqiānmèixiāngkàntòngzhēnjuéjuénánwèilǎoxīnchíshǐshímín

huíshǒutóngguānfèilěigāozhīgōngzàngpénghāoshāchénbáihúnyīngzàijīnchuānghènwèixiāo

wèishuǐqíngdōngcánluòlántiánshùqīngshǐshuírénxiǎnbēichìméitóngzhīchù

cáiguāntiěkànyúnjiàngzǒufēnfēnshàngshūyǎngshìsānshízàishítóngrénzhìjīnwéishuōqiáocānjūn

吴伟业简介

清代·吴伟业的简介

吴伟业

吴伟业(1609~1672)字骏公,号梅村,别署鹿樵生、灌隐主人、大云道人,世居江苏昆山,祖父始迁江苏太仓,汉族,江苏太仓人,崇祯进士。明末清初著名诗人,与钱谦益、龚鼎孳并称“江左三大家”,又为娄东诗派开创者。长于七言歌行,初学“长庆体”,后自成新吟,后人称之为“梅村体”。

...〔 ► 吴伟业的诗(200篇)