《题闾丘氏巢凤亭以其子登科胡茂老名之》拼音版

宋代张守

qiūshìcháofèngtíngzidēngmàolǎomíngzhī--zhāngshǒu

lìngjūnmìngqīngjiājīngshìzihuánghuángdānguìzhī

qièláishānshuǐxiànguǎnzhùshūshǐzhúsēncuìluántíngzhì

piānpiāndānxuéchúmíngjīngzhòngěrcuìlǎnhuīxiángbǎiniǎo

yīng姿língyúnjiábiānbèi齿chǐtuòshǒuqīngzhānlǎowèijīng

níngyīngmiàoniánhuòshíqīngshàngtángbàizhòngqìngshìshì

miǎnzāizūnsuǒwényānxiāoqiānwàndòuzànzhéyāobǎiliànràozhǐ

jiǎoshùnsháozuòruìmíngguāngláizhěwántínggāntángtónghuǐ

张守简介

宋代·张守的简介

(1084—1145)常州晋陵人,字子固,一字全真,号东山居士。徽宗崇宁二年进士。擢监察御史。高宗建炎初上防淮渡江利害六事,主张恢复中原,反对画江自守。历御史中丞、翰林学士、同签书枢密院事。四年,除参知政事。未几罢知绍兴府,改福州。六年,复参知政事,兼权枢密院事。后历知婺州、洪州、建康府。卒谥文靖。有《毗陵集》。

...〔 ► 张守的诗(132篇)