《历阳书事七十韵》拼音版

唐代刘禹锡

yángshūshìshíyùn--liú

wèiqiānniánlièjùnmíngwángchùsuǒfēngchéng

hànzhìdōngnánwèiliángfēnzhǒubīngběnfēngpiāojiānchǔyīncāng

fèijǐngjīnyǒngjiāngjiùyǒumíngtáiyóuzhùshǐshíshìyǐnpéngkēng

cáocāoyóuzàiwèipínghǎicháosuíyuèjiāngshuǐyīngchūnshēng

zuóshēnshānzhōngcháokànhuǒgēngshūláiběiquēshǒuxiànánjīng

yúnshānànhuìlánxiāngshuǐqīngzhānghuáshùshīèzhǔcǎoláiyíng

xiāngchūpénchéngfěndiémíngyànfēipéngzàoléiqíng

píngfēnfēng使shǐtiánchènchéngguìchídēngjùnchōngqiáomíng

luò驿zhǔrénwènbēihuānjiùqíngniánfāngmiànbozhòu便biànsāngèng

zhùbēipánshèngwàngxiàohōngguǎnqīngjǐngxiánqiǎoshìjiāoyīng

chìtànhōngdūnshòuhuáyīnzhīdòujīnghuípiāojiéduòqióngyīng

liǎndàiníngchóushīdiàn耀yàocuìjīngrónghuáběnnánguózhuāngshùxué西jīng

luòfāngshōutiānhángèngzhìshēngyánjiāotòngyǐndàozānyīng

xuèlàngróngyōumèngjiāoliánzhìqióngmíngtiāncuìmìngzhúzhǔjīnjīng

zuòjiǔluózhòubēipínfěnmiànxīng..xìngláicóngqǐngduòfēigōng

lìngzhònggǎihuānféngzuìjǐnchéngcháoháixuǎnshèngláiyòuxúnméng

dàobiéyīnqínyāoyánzhēngwéiwénjiēduǎnjǐngyǒuchéng

zhòngsànjiōngzhūxiāngxiéhuàchéngyányóuménméncánlòudīngdīng

chūqiānyōngxíngchúshúpēngtínglínshuǐbiéāizhēng

jiējìngrénqíngqiàfāngdōngzhuànjīngzhōngliúwèijièdàoànshùfēiméng

shāwánghúnzhèncāngzhōuxiètiǎochéngwàngrénhuàshímènghuányíng

bànjīnyuánjùnméng..chǎnghuángduīwǎndàojiàndōngjīng

shèzhēngláixiànjiāngqíngchīqīngxiědòuchéng

cǎishífēngchuántuòxīnlínzhēngjiǎnlúnqiānyànzhàochénghóng

miǎnguānyuánqiánkàngpèijīngfēntíngzhǎnbīnzhǔwàngquēbàiēnróng

qióngbèiliánniánshuǐhànbìngxiáchánghòuxiàlìngxiāngēng

yuǎnxiùpínglièzhīliúdàiyíngxiāngshèngròuguānjiǔzhòngtáng

quányuánbiànzhóuqīnglóngwèishíguīyǎnkēng

shìrénfēngzhòngguāncónglùnqīngjiāngchūnédàndànglóuyuèkuīyíng

liǔzhǎngqiānwǎntiánchéng线xiànbēng..yóujiāngcóngzhìjiànméijīng

jìngzǎnquèzhōuxiānghéngzhōngfēngqiānshuǐkuígēng

shòuqiǎnshífāngjiǔfēnyōuzhèngwèichéngqióngsuītiěshàngzhēngzhēng

zǎotiǎndēngsānshǔcéngwénzòuliùyīngnénggānshènzàihéng

kǒuchéngzhōnggòumáoshàngzhēngshíwénguāndùnzhìyǒulóngmáng

kuìshāndōngmiàojīncánhǎinèixiōnghòuláidēngjiǎzǎozàipéngyíng

xīntuōqínmíngjìngcáifēichǔbáiháng齿chǐshuāiqīnyàohuànbáoàogōngqīng

pěngjiēyuánlǎoxuānfēngjǐnpénghǎolìngcháo使shǐjiéshùxīnzhèng

刘禹锡简介

唐代·刘禹锡的简介

刘禹锡

刘禹锡(772-842),字梦得,汉族,中国唐朝彭城(今徐州)人,祖籍洛阳,唐朝文学家,哲学家,自称是汉中山靖王后裔,曾任监察御史,是王叔文政治改革集团的一员。唐代中晚期著名诗人,有“诗豪”之称。他的家庭是一个世代以儒学相传的书香门第。政治上主张革新,是王叔文派政治革新活动的中心人物之一。后来永贞革新失败被贬为朗州司马(今湖南常德)。据湖南常德历史学家、收藏家周新国先生考证刘禹锡被贬为朗州司马其间写了著名的“汉寿城春望”。

...〔 ► 刘禹锡的诗(654篇)