《【中吕】普天乐》拼音版

元代关汉卿

zhōngtiān--guānhànqīng

cuīzhāngshíliùshì((shíliùshǒu))

jiùyīnyuán

西luòshuōyīnyuánjiùxúnfāng便biànjiāréncáizijiànqíngqiān饿èyǎnwàngjiāng穿chuānchánkǒuxiánkōngyànményǎnhuāxiántíngyuànfěnqiángérgāoshìqīngtiāndiānjiànlewànqiānshìzhèbānniánghǎnjiànyǐndòngrénxīnyuán

西xiāng

jiāoxiǎohóngniángèhěnhěntángsāncángxiāozāizhàngyǎnzhāngláng便biànjiāngxiǎojiěyāngshuōfēngliúkuàngqīnāháiérchūnxīndàngbǎibānqiǎoguānfángdàozhuànyuānyānghuángyīngzuòduìfěndiéchéngshuāng

chóuqíngshī

jìngchénbǎoyuèyuánjìngfēngshēngcuìxiùhuāluòxiántíngyánshīqīngliǎngxiàwèiméizhèngzhefēngliúzhīyīnxìngxīngxīngdepiānxīngxīngruòláixīngānérjìngzhòngyǎnérshànggōngyǎngshǒuzhǎngérgāoqíng

suífēnhǎoshì

fànwánggōngyuèlúngāotángxiāngyānzhàocōngláibàohǎoshìtōngxiāoshìshénxiānxiāozhǒngláiqīngjiàoměngjiànleqīngguóqīngchéngmàojiāngbēiliǎnérméngzhedàoxiǎomǐngzijiāzhǐluòliǎngxiàhuòduó

fēngshū退tuìzéi

niànhuájīngliánghuángchànzéirénláizhìqíngkāncōngdàixiàngqián便biànzéiláitànxiǎnjiārénzāokēngxiànxiāoxiǎoshūshēngzhǐshūjiānjiāngjūnfēngwēiyǒnggǎnzhāngxiùcáinéngshūmiàorǎnsūnfēihǎoshìxiūcán

xièchéng

dōngdàiyánkāiqiáng西xiāngyuèděnghóngniángláiqǐng""wànxiānshēng""""qǐng""érwèichūshēng""""érliánmángyīngxiàgōngjiāngéshífēnzhēngsuānliūliūáoténgcháfànwèichéngchéncānglǎomǎnwèngmànjīng

qīnbiànguà

ruòshìzhāngjiěyuánshírénduōzěnshēngjiùzánquánjiāhuòyǒuēn便biànbàodàojiàobàizuòqīnguòpéiqiánhuòyǎnzhēngzhēngfēnzhīshìmìngzhèruǎntānzuòduǒzhǐchǐjiāntóngjiānkuòshídōushēnzhèjiān

qiángtīngqín

yuèmíngzhōngqínsānnòngxiánchóuwànzhǒngqíngzhōngyàozhīyīněrduǒtīngfāngxīndòngwénjūnqíngpiānzhòngměicéngjiétóngyòushìhuángzuìwēngyòushìlínbēifēngyòushìqīngwénzhōng

kāishūrǎnbìng

jiǎntiēyòuchéngxiāngbìngjīnfānshénzhǐwèiméndàiyuèěrtīngqín便biànyǒubiǎnquèláiwěishínánnènzhǐsuāndāngguījìnzhèfāngérdàochùnánxúnyàozhīshìzhīwèiqǐnhóngniángxīnqìn使shǐjūnzinánjìn

yīnghuāpèiǒu

chūntòuxiōngchūnhéngméidàixīnhūnyàněrjǐngānláisuǒjiāngqíncāodànsuǒ西xiāngyuèdàijǐnlǎojīnshēngtónghuānàiqià便biànshìliúruǎntiāntáizhǐkǒngqīnzuòcāishìqièjiǎguāixiǎojiěnánái

huāfēngqíng

xiǎoniángzishuōyīnyóulǎorénsuǒqióngjiūzhǐdàoshénzhēnjiǔquèyuánláiyànluánchóuhóngniángxiānxíngxiǎojiěquánluòhòuzàizhèchuāngérwàicénggǎnhāisòuzhèyīnqínzheshénláiyóurénxiū便biànchùsuǒchūguāinòngchǒuláinánliú

zhāngshēngxuǎn

yúntiānhuánghuā西fēngjǐnběiyànnánfēihènxiāngjiànnányòuzǎobiéjiǔhòusuīránchéngjiāpèinàishíjiānzěnbēishǒushíbànzǎosōnglejīnchuànjiǎnlexiāng

guǎnmènghún

wèigōngmíngshāngbiéliánjiànguānshānwànshèchǔyángtáicháoyúnyángliǔànménglóngyuèlěngqīngqīngzěnáijīnmènghúnérzhèchǎngpāopiērénshíjiéyuǎnyuǎnshíjiélái

jiāshū

jiǔzàijīngshīshéndeshìxiánchuánshìxīntóuyǎnhéngtǎngyīngérchèn西fēngzhéguìzhīsuìleqīngyúnzhìpànzhǐyīnshūquèshìduànchángshīkānwèishǐyánjīnliǔxiànzhīzhī

yuǎnhán

xiǎngzhānglángkōngchánzhòujiānshūzàishǒuxiějǐnchóumóuxiūshíjiélèixiūzhǔxiūwàngjiùláoshōushòusānbānérdōuyǒuyīnyóuzhèérguǎnshùxíngluànzǒuzhèshānér穿chuāndezheròuzhèguǒchángzàixīntóu

tuányuán

wèifēngliúchéngyīnjuànēnqíngměimǎntuányuánquèwànglejiānqíngsuìlepíngshēngyuànzhènghéngwǎngláichánkōngluòhuòzhāoqiānmàifēngliúdezhìjiānchěngjiāo姿dejiāndiàofēngyuèdexīnjiān

关汉卿简介

元代·关汉卿的简介

关汉卿

关汉卿(约1220年──1300年),元代杂剧作家。是中国古代戏曲创作的代表人物,“元曲四大家”之首。号已斋(一作一斋)、已斋叟。汉族,解州人(今山西省运城),与马致远、郑光祖、白朴并称为“元曲四大家”。以杂剧的成就最大,一生写了60多种,今存18种,最著名的有《窦娥冤》;关汉卿也写了不少历史剧,如:《单刀会》、《单鞭夺槊》、《西蜀梦》等;散曲今在小令40多首、套数10多首。关汉卿塑造的“我却是蒸不烂、煮不熟、捶不匾、炒不爆、响珰珰一粒铜豌豆”(〈不伏老〉)的形象也广为人称,被誉“曲家圣人”。

...〔 ► 关汉卿的诗(98篇)