《养志堂诗为襄阳吴传朋通判作》拼音版

宋代饶节

yǎngzhìtángshīwèixiāngyángchuánpéngtōngpànzuò--ráojié

zhàngchūchùyǒushàngyānzuòmíngxiàwèi

zhōuxuánjìn退tuìjiānwànshìzuòfánjiērényuǎnzhōngzhésān

lǎoláixiánhóuxiàngnǎishìshǎoniántǐngxuéwènzàoyán

duānxiéfēngzhǔwěigēnwènzhīwèishuíshèngyǒumiáo

广guǎnglíngzhīwàisūnyòugōngzhīzinèishīmèngxiánwàijiāotiānxiàshì

jiànxūnzhēngdàochéngfánniánláièrxiāngyángwèishānshuǐ

zhèngchéngxīnjìnhuáiyuánsuìhuáiyuánliúgǒng

láibàiménmǎnxiàpíngshēnglèihuítóuérsūngènglèifénqián

怀huáisānshíniánfànwàngwéichéngtōngguǐshénzhìyuànjīnnǎisuì

érshēnmiǎnzhídàozhōngkuìníngwèiyǐngfēngrénzuòliáng

dàoguāngāotángjuānjiémíngyuèjìnchūnpángōngzǎo

xūnshìchánjiǎnbáowèiyǐnshíānxièxiè

shēnjiàoziziyǎngzhìyàodāngbìngwàijiāshízuò

céngxìnzhīyánmíngtángshūshìshìgèngózhūrénshīqiāndiāo

饶节简介

宋代·饶节的简介

抚州临川人,字德操,号倚松道人。曾为曾布客,后投书曾布论新法是非,不合,遂落发为僧,更名如璧。初在灵隐,晚主襄阳天宁寺。以博学能文见称,尤长于诗。有《倚松老人集》。

...〔 ► 饶节的诗(261篇)